Brak trwałych elementów szkoleniowych płazińców, spowodował, że nie zostawiły one śladów swej ewolucji w materiale kopalnym. Aby ustalić ich pozycję systematyczną trzeba się oprzeć na analizie materiału genetycznego i innych cech gatunków współczesnych. Spośród płazińców szczególnie wolno żyjące wirki wydają się bezpośrednimi potomkami najprymitywniejszych pierwoustych zwierząt tkankowych. Przypuszcza się, że przodkowie wirków mogli być podobni do planuli, dwubocznie symetrycznejlarwyparzydełkowców. Możliwe też, że byli to jednocześnie przodkowie wszystkich zwierząt trójwarstwowych.
Pchła może cały rok czekać w bezruchu, by na odgłos kroków (ludzkich lub zwierzęcych) natychmiast wyrwać się z odrętwienia i wskoczyć na potencjalnego żywiciela.